Peter Adriaenssens is een poppenspelend jeugdpsychiater. Zijn beroepsleven draaide rond het thema trauma in de brede zin van het woord. Dat brengt hij nu naar zijn wereld als poppenspeler. Dat poppen helend kunnen werken voor kinderen is voldoende bewezen. Maar de uitdaging of hij ook een volwassen publiek zou kunnen raken, inzicht verschaffen en uitnodigen tot reflectie. Na een reeks try-outs in Vlaanderen en Nederland werd het gesprek met het publiek integraal deel van de voorstelling. Poppentheater en dialoog maken samen een voorstelling niet meer “voor” maar “van” het publiek.
De scène draait om wat trauma doet met een mens. ‘Ge moet proberen iemand te begrijpen die anders in elkaar zit dan gij’, zegt een pop. Het gaat over de zoektocht hoe terugkerende angsten een weg kunnen vinden om minder gevoelig te worden voor uitlokkende gebeurtenissen.
